1ο Δημοτικό Σχολείο Ν. Ιωνίας

Ξένος ή Ξένιος; Ε΄τάξη 2015-16

Ίσως δεν το ’χουμε ακούσει ή σκεφτεί: «ο ξένος είναι ο άλλος μας εαυτός», «στον ξένο φοβόμαστε να δούμε τον εαυτό μας», και, τελικά, αυτό που φοβόμαστε είναι ο ίδιος ο εαυτός μας. Ο άνθρωπος πάντα ήταν ένας μετανάστης, γι’ αυτό από την αρχαιότητα ήδη δημιούργησε θεότητες (Ξένιος Δίας) και ηθικούς κανόνες που σέβονται και προστατεύουν τους μετανάστες.

Σήμερα που το μεταναστατευτικό και το προσφυγικό ζήτημα έχει γίνει φλέγον για την ελληνική κοινωνία και όχι μόνο, ποια είναι η στάση των ανθρώπων απέναντι στον ξένο, στον μετανάστη, στον πρόσφυγα; Συνεπώς είναι αναγκαίο η εκπαίδευση να στραφεί στην καλλιέργεια στάσεων κατανόησης και αποδοχής απέναντι στον «ξένο», στον «άλλο», στον «διαφορετικό». Θέλοντας λοιπόν να ευαισθητοποιήσουμε τους μαθητές και τις μαθήτριές μας ως προς αυτά τα ζητήματα, συμμετείχαμε η Πέμπτη τάξη του σχολείου μας στο παιδαγωγικό βιωματικό πρόγραμμα «Ξένος ή Ξένιος;» της ActionAid, τη Δευτέρα 16/5/2016.

Τα παιδιά επιβιβάστηκαν στο «αεροπλάνο» της ActionAidμε προορισμό το «Ξενοδοχείο της Διαφορετικότητας» σε μια άγνωστη χώρα. Στη διάρκεια του ταξιδιού η υπεύθυνος του προγράμματος συζήτησε με τα παιδιά τι σημαίνει γι’ αυτά το να είσαι ξένος και τι ξένιος, μέσα από καταιγισμό ιδεών. Στη συνέχεια, όταν έφτασαν στο παράξενο ξενοδοχείο, πήραν κλειδιά για τα δωμάτια, τα οποία ήταν αρκετά φτωχικά και χωρίς ανέσεις, καθώς βρισκόμασταν σε κάποιο χωριό της Αφρικής. Τα βιωματικά παιχνίδια είχαν ως αφόρμηση τις οδηγίες των τριών «γευμάτων» (πρωινό, μεσημεριανό, βραδινό). Τα δύο πρώτα παιχνίδια-δραστηριότητες αφορούσαν σε ομάδες που είχαν συμπεριφορές που αναγνωρίζονταν ως διαφορετικές έως και εχθρικές η μια απέναντι στην άλλη. Το αποτέλεσμα ήταν οι διενέξεις ή ο αλληλοαποκλεισμός ατόμων και ομάδων με συνέπεια οι ομάδες, ως ποινή, να μην σερβιριστούν κανένα από τα δύο πρώτα γεύματα. Στην τρίτη βιωματική δραστηριότητα οι οδηγίες ήταν τέτοιες ώστε οι τρεις ομάδες να αναμιχθούν για  να σχηματιστούν 5 πεντάδες και να παίξουν παιχνίδια συνεργασίας, εμπιστοσύνης και αποδοχής του άλλου. Η συνεργασία έφερε και την επιβράβευση: τα παιδιά πήραν το βραδινό τους γεύμα. Στην τελευταία δραστηριότητα η υπεύθυνος εμψυχωτής υποκρινόταν μια περσόνα σύμβολο του διαφορετικού (οτιδήποτε μπορούσε να αντιπροσωπεύει το διαφορετικό για το κάθε παιδί), η οποία περνούσε σκυφτή μέσα από ένα στενό διάδρομο που είχαν σχηματίσει τα παιδιά και το καθένα μπορούσε να πει κάτι ή να κάνει μια χειρονομία που να εκφράζει τα συναισθήματά του γι’ αυτόν τον «διαφορετικό». Τα παιδιά διασκέδασαν πραγματικά, εκφράστηκαν, έπαιξαν παιχνίδια ρόλων και πέρασαν τόσο καλά που δεν ήθελαν να φύγουν από τον φιλόξενο χώρο της ActionAid.    

Οι δάσκαλοι της Ε τάξης

Δημήτρης Φασόλης και Στάθης Σπαθιάς